Η έννοια του Heidegger αναφέρεται στο γεγονός ότι η ύπαρξή μας είναι άρρηκτα δεμένη με τον κόσμο, δεν έχουμε (ή, τουλάχιστον, δεν πραγματευόμαστε) άλλου είδους ύπαρξη εκτός αυτής.

• Η κατανόηση της ατομικής μας ύπαρξης γίνεται πάντοτε μέσα από την ίδια μας την ύπαρξη.
• Το ον που βρίσκεται εκεί (Dasein) αποτελείται από δυνατότητες και δεν θεωρείται ποτέ τελειωμένο προϊόν.
• Οι δυνατότητες της ύπαρξης αναφέρονται στο μέλλον. Άρα, ανά πάσα στιγμή μπορούμε να αποφασίσουμε να καταπιαστούμε με την προσπάθεια να επιλέξουμε ενεργά άλλους τρόπους ύπαρξης και νέες στάσεις ζωής.
• Αυτή είναι και η βασική διαφορά της ανθρώπινης ύπαρξης εν σχέσει με οποιαδήποτε άλλη μορφή. Ο άνθρωπος έχει πάντα επιλογές που του παρέχουν σχετική ρευστότητα και δυνατότητες υπέρβασηςκάποιων δεδομένων, δεν είναι αμετάβλητος όπως είναι, π.χ, ο βράχος, ή ακόμη και τα ζώα.
• Δεν υπάρχει διαχωρισμός μεταξύ του νου, του σώματος και του κόσμου-πλαισίου, είναι όλα αλληλένδετα. Απλοποιεί την κατανόηση, έοντας όμως επίγνωση ότι το όλο είναι διαφορετικό από το σύνλο των μερών.
• Ο νους του ανθρώπου εκτείνεται πέρα των φυσικών ορίων του ατόμου και μπορεί να συνδιαλέγεται με την ίδια του την ύπαρξη, τους άλλους, τον κόσμο, τον χρόνο, τις παραδοσιακές και νέες αξίες, κ.λ.π.
• Το σώμα δεν είναι ένα απλό αντικείμενο, αλλά ο φορέας της ύπαρξής μας και ο καθοριστικός παράγοντας του τρόπου με τον οποίοαντιλαμβανόμαστε τον κόσμο. Δεν είμαστε μόνο το σώμα μας, αλλά υφιστάμεθα ό,τι παθαίνει. Αυτό μας δίνει ζωή και αυτό και μας την αφαιρεί. Αυτό μας δίνει την ευχέρεια να πραγματοποιήσουμε τις επιθυμίεςμας, δημιουργώντας τον εαυτό μας μέσα από την εκπλήρωση των υπαρξιακών μας στόχων. Είναι η απτή έκφραση της ύπαρξής μας και το μέσο με το οποίο κάνουμε γνωστή την παρουσία μας στον κόσμο και κυρίως στους άλλους. (Maurice Merleau-Ponty, 1962).
• Η ελευθερία δεν είναι απόλυτη. Το άτομο βρίσκεταιριγμένο στον κόσμο, δηλαδή αντιμέτωπο με δεδομένα που ίσως δεν επέλεξε, αλλά που τον περιορίζουν. Όμως, πάλι μπορεί να επιλέξει να προσπαθεί μάταια να αλλοιώσει τα δεδομένα, ή πεισματικά να τα αγνοήσει, ή να τα αντιμετωπίσεικαι ενδεχομένως και να τα αξιοποιήσει.
• Το άτομο δεν μπορεί να αξιολογείται έξω από το πλαίσιο (context) που το περιβάλλει και η συμπεριφορές του δεν είναι απλά το αποτέλεσμα ενδοατομικών συγκρούσεων. Κανείς δεν υφίσταται στο κενό, αλλά επηρεάζεται από τον χρόνο, τον χώρο, τις εκάστοτε συνθήκες, τις εμπειρίες του και τους άλλους.